Юу хийсийн бүү мэд ядраад, амрах гэхээр энд ч нэг юм задгай тэнд ч нэг юм задгай.
Энэ нэг мэдрэмж сонин шүү тээн.
Нэг ажилын араас гүйгээл, хийж дуусгаал нээх ядарсанаа мэдрээл саваад ойчдог ш дээ.
Ажилаа дуусгаагүй байхад ерөөсөө ядарсанаа мэдрэхгүй нээх сонирхолтой.
Залуу байхад нээрээ ва ха ха ха ха нойргүй хонож энэ тэр ажиллаж, хичээллэдэг л байлаа. Одоо чинь юун яасан тийм юм байх.
Бүтэн нойртой хоноод л байхад өдөр нь уначих гээд байдаг болсон байна шүү дээ.
Тэгээд юу хийгээд ингэж ядрав гэхээр олигтой, овойж оцойсон юм алга байхын. Тэгсэн хэрнээ л ядраад байдаг боллоо.
Монголд очиж байгаал баахан зугаалж, алжаал малжаалаа тайлж, хорхог хийж чулуугий нь барьж, хуушуур муушуур хийж хөл гар, гэдэс гүзээн дээрээ тавьж энэ их ядаргаагаа тайлий даа.
Хөдөөгийн байдал шалдар булдар, цагийн улирал ороо, бусгаа, элстэй шанд, буттай цайдмыг дагаж хааяа нэг хар гэрээс утаа суунаглана. Дөрвөн зүг цэв цэлийн уйтгартай, цагаан униар тунана. Зуны лүгхийм халуун эсгий гэрийг шарж, малчин хүний сэтгэлийг бухимдуулна. Айлын хаяагаар үхрийн баас үргэлжилжээ. Үүгээр түүгээр хэдэн тугал оодогнон давхина. Хөлд орохоос аваад, үс цайхын хүртэл нэг голыг өгсөн уруудан, нүүж, нэг худагийг эргэн тойрон нутагласаар энэхүү ертунцийг эцэслэнэ. Гавж Жамбал хоймор сууж бурхан ном гэж буруу зөв чалчих ба зайсан Намжил гаднаас ирж хууль ёс гэж худал үнэн ярихыг сонссоор өдөр, сарыг улируулна. Тэртээ уулыг өнгөрвөл айлгүй гэж бодож, тэнгэрийн хаяанаас цааш газаргүй гэж сэтгэсээр, түмэн хэргээс хоцорч, дэлхийн боловсролоос гээгдэнэ. Гагцхүү өглөө бурханд залбирч, үдэш тэнгэрт мөргөж нэг нас барна. Хуучин хүү хул морин дээрээ хөндлөн сууж, хатируулсаар хүрч ирэв...Д.Нацагдорж
ирээд уулзахыг бодоорой доо кэкэ
ReplyDeleteХэ хэ хэ
Delete