Уярч, хөөрсөн нь...

Дээр шинэ жилээр би чинь ээжийн тухай дуу дуулж мэлмэрснээс хойш Герман хүүхэн их чухал чухал юм ярьдаг болоод байгаа.

Герман хүүхэн чинь нөхөртэйгөө анх Канадад, нөхөр нь ажиллахаар ирсэн юм байна. Нөхөр нь ажилаа хийгээл манай хүүхэн маамаалаал, хүүхдүүдээ өсгөөл байж. Амьдрал хөвөрсөөр...

Бид 2 арван хэдэн жилийн дараа за одоо нутаг уруугаа буцья гээд л эргээд харсан чинь дэндүү оройтсон байсан гээл...

Хоёр хүүхэд маань том болчихсон, аав, ээж та 2 Канад улсын иргэн болсон нь дээрээ гээд хэлээд зогсож байсан гээд л хойлойгоо зангируулаал ярьсан.

Энд хэдий сайхан байгаа ч, дасч байгаа ч сиймхий ч гэсэн гэр минь сэгсгэр ч гэсэн ээж минь гэдэг юм тэр хүний зүрх, сэтгэлд байгааг олж харлаа.

Ялангуяа тэр Герман улсын эрүүл мэндийн систем энэ тэр бид 2 хэрвээ эргэж очихоор бол дэндүү боломжгүй байсан гээд л...

Надаас зөндөө эгч хүн л дээ. Насны зөрүүтэй ч гэсэн бид 2 үе тэнгийн найзууд шиг сонин сайхан юм, ярьж бие биенийгээ урам, бурмаар тэтгэж байдаг юм.

Найз маань одоогоор 2-3 жилд нэг удаа нутаг явж байгаа гэсэн. Очихоор өөрийн төрсөн ах, дүү нараас өөр таних хүн байдаггүй...гээд л...тиймэрхүү эрээн бараан юм ярьна.

Цаагуураа энэ ТБ хүнийн нутагт удаж байгаад энд шингэчихвэл хөөрхий минь гэдэг юм хараад л их олон талаас нь юм хэлээд байгаа юмуу даа гэж бодогдсон шүү.

Тэгээд нөгөө жүжигчин Хүрлээгийн хэлдэгээр би навчнаас төрсөн хүн гэдэг шиг .....................................................................янз янзын юм байх юм даа.