Автобусанд

Гэрээсээ гараад автобусны буудал дээр машинаа зогсоочоод унтлагын автобус иртэл ном харваа. Нээх удалгуй автобус (миний ажилдаа явахдаа онгоцоор нисдэг хотоос гараад) ирлээ. Ачаагаа ачуулах гээд зогсож байсан манай ажилын ондоо хэлтэсийн залуу явж байхын.




Надаас асуужийн:
- чи хаачих гэж байгаан
- Монриал орий
- чи амралтаараа дандаа Монриал явдым уу
-ховороо, одоо л явжын

За тэгээд автобусанд ортол 64 суудал тал нь хунтэй, нэг хоосон суудал олоод суутал зорчигчид олноороо орж ирж байна. Тэгсэн тэр залууд суудал олдохгуй миний хажуу сандалд сууя гэнээ. Миний тийчилж унтах будаа.

Тэгсэн зорчигчид аймаар их болоод, миний харалдаа суудлын авгай хояр сандал эзэмшээд нэг дээр нь цохиод унагамаар цахим тооцоолуур, чихэвч 2-оо тавьцан.

Ардууд суудалгуй зогсоод байхад юмаа авч суудлаа суллахгуй ганцаараа гурийгээд суугаад байхын. Миний ам нээгдэх их ойртлоо. Зорчигчид юу ч хэлэхгуй юмаа. Эрх энэ тэр нь энэ юи уу.

Манай Монголчууд бол шударга шууд л тэр авгай суудал сулла гээд орьлох байх гэж бодогдтол нудэнд харагдаж бпйна лээ ш дээ. Энэ ард тумний хуний сайхан сэтгэл яагаад ийм болоо вэ.

Тэгсэн хажууд суусан ажилын залуу шар айраг ууцан хаах муухай унэртэй би бараг унэрт нь согтоод ирлээ ш дээ. Юун унтах манатай шартсан хун шиг л явлаа. Унтана гээд нээх том адьяал чирцэн миний байж байгаа тэр залуугийн уусан шар айрагнй унэр 2 таарлаа таарлаа.

Яг 7 цагт Монриалд ирээл, буугаал Оттава явах билетээ аваад, нуур гараа угаагаад дахиад автобусанд суулаа.

Монриалын автобусны зогсоол тохьдлог сайхан болжээ. Адьяал энэ тэрээ буудал дээр 4$-ийн шкафт хийчээд ирсэн.

Оюутныхаа картаар сайхан хямдхан аялжийноо. Одоо 10 минутын дараа Оттава орлоо.