Энэ хүмүүс хувцасаа хэдэн долоо хоногоор өмсөөд бүр нэг хир мирий нь дагтаршуулаал явжайхийн. За тэр ажилын хувцас бол бүр ярилтгүй. Би бүр тайлж аваал угаачмаар байгаам чинь. Өглөө хүн чинь ажилдаа ирэхдээ хувцас, мувцас заваан байвал сэтгэл мэтгэл байхгүй биз дээ. Эд нарийг ганцхан шив шинэ хувцас өмссөн байхад нь л цэвэрхэн байна гэж бодох нь тэр. Бусдаар бол байхгүй. Эндхийн ажилчидын угаалганд нь тогтмол хүн байдаггүй. Цэвэрлэгч нар орж угаадгын. Өөрсдөө ч угаасан болно. Саван, бок, машин, хатаагч бүгд байна. Гэтэл байхгүй ш дээ. Үзээрийн юмнууд л яваад байх нь тэр. Би гэж нэг сэжигч нөхөр хэн хувцасаа угааж байна вэ гээд тооцоолоод байгаам шиг бөөн хир, тос, шороо болсон комбинзонтой хүмүүс. Ямар сайндаа би саяхан нэг хүний яриа сонсохнээ, Манай Монголд ажиллаж байсан хүмүүс нь Монголчуудыг ажилын хувцасандаа гайхалтай, цэвэрч сүрхий гэж ярьж байхы нь сонслоо. Бүр тэгсэн нэг гадаад анх Монголд ажиллаад гайхаад яалт ч үгүй хувцасаа байн байн угаалгасан гэнэ. Өглөө бүр хүмүүс нь угаасан хувцас өмсдөг, гайхалтай цэвэрч. Угааж байгаа бүсгүйчүүд нь хүртэл угаагаад, хатаагаад, уранхай цоорхойг нь хатгаад өгчдөг. Ёстой угааж арчихдаа гаргуун гэж байна шүү. Бид ч уранхай байвал оёод, хиртэй байвал угаагаад өмсчихнө. Арчаатай ард түмэн шүү. Эд нар бол аймаар хиртүүлээл, ураад шууд хогийн цэг рүү шидмой.
Хөдөөгийн байдал шалдар булдар, цагийн улирал ороо, бусгаа, элстэй шанд, буттай цайдмыг дагаж хааяа нэг хар гэрээс утаа суунаглана. Дөрвөн зүг цэв цэлийн уйтгартай, цагаан униар тунана. Зуны лүгхийм халуун эсгий гэрийг шарж, малчин хүний сэтгэлийг бухимдуулна. Айлын хаяагаар үхрийн баас үргэлжилжээ. Үүгээр түүгээр хэдэн тугал оодогнон давхина. Хөлд орохоос аваад, үс цайхын хүртэл нэг голыг өгсөн уруудан, нүүж, нэг худагийг эргэн тойрон нутагласаар энэхүү ертунцийг эцэслэнэ. Гавж Жамбал хоймор сууж бурхан ном гэж буруу зөв чалчих ба зайсан Намжил гаднаас ирж хууль ёс гэж худал үнэн ярихыг сонссоор өдөр, сарыг улируулна. Тэртээ уулыг өнгөрвөл айлгүй гэж бодож, тэнгэрийн хаяанаас цааш газаргүй гэж сэтгэсээр, түмэн хэргээс хоцорч, дэлхийн боловсролоос гээгдэнэ. Гагцхүү өглөө бурханд залбирч, үдэш тэнгэрт мөргөж нэг нас барна. Хуучин хүү хул морин дээрээ хөндлөн сууж, хатируулсаар хүрч ирэв...Д.Нацагдорж
0 сэтгэгдэлтэй:
Post a Comment