Японд баригдав

Амьд явбал алтан аяганаас ус уунаа гэж, ёстой нэг хамгийн азгүй өдөр байлаа.

Өөрийгөө аялж, явж сурч байгаа гэж бодсон үгүй юм байна. Бүр тэнэгээрээ байгаа юм байна ш дээ.

Өчигдөрөөс хойш онгоцны буудал явах гэсэн чинь нэг л бүтэж өгөхгүй байсан чинь өнөөдөр энд Японд ирээд ээ бурхан минь юу болсон гэж сананаа та минь ээ.

Шөнө 12 цагт метрогоор Инчон дээр ирээд сандал дээр унтаад өглөө 05:30 болгов. Босоол бүртгүүлнэ, эрт орно гэж бодсон чинь ла ла ла Фүкүока уруу виза авах ёстой мостой болчихов.

Нөгөө нэг бүртгэгч хүүхэн нааш цааш нь утасдаал байхын. Тэгж байснаа цагийн дараа ир, тэгэхээр асууна гэдэг байгаа.

Тэр хооронд билет авсан газар уруугаа утасдсан чинь одоо шууд Нарита явах нислэг алга. Наанаасаа билет ав гэнээ.

Тэр хооронд Японд байдаг найздаа байдлаа хэлтэл АНУ-ийн визатай бол болдог ухааны юм ярив. Нөгөө бүртгэгч хүүхэн дээр ирлээ. Өө АНУ-ийн визатай бол болно гэхдээ дахиад шалгая л гэж байна.

Шалгаж байснаа 50:50 хувьтай гэж авдын ва ха ха ха ха. Эхлээл болно гэсэн гээл ярьж байснаа гэхдээ чамайг оруулахгүй байж мэднэ гэнээ.

Тэр хооронд би элчингийн хүнтэй Монголд ярьж байсан санаанд оров. Транзит бол визагүй гэж. Тэгсэн тэр транзит нь зөвхөн Нарита, Осака гэсэн 2 буудалд үйлчилдэг гэнээ.

Фүкүока гэх мэт газар үйлчилдэггүй гэнээ.

За тэгсэн нөгөө онгоц нь явах гээд байдаг. Үгүй өө мөн олон юм болж байнаа. Гэнэт би шууд эндээс билет аваад Нарита явий гэсэн чинь оройтсон гэж авдын.

Ингээд азаа үзээд 1 цаг Инчоноос нисээд иртэл нээх хөөрхөн залуу тосоод авжийн. Гаалиар нь гар хуруугаа шалгуулаал яг болох гэтэл гэнэт нөгөөх чинь сэхээ авсан уу яасан даргаа дуудваа хөөрхий.

Дарга нь ирлээ, олон 7 юм яриал байхын. Энэ Япон хэл чинь нээх уянгалаг санагддаг байсан чинь ямар муухай чихэнд чийртэй сонсогдовоо.

Хуруу хумсаа нугалж байж авсан билет маань цагийн дараа хугацаа нь дуусах гээд байдаг. Ёстой дээшээ тэнгэр хол доошоо газар хатуу гэдэг нь боллоо ш дээ.

Дарга нь өрөө өрөө хэсээл бааахан явж байснаа таныг оруулж чадахгүй нь ээ одоо билетаа аваад буцаад Инчон яв гэнээ.

Аая яааяаа нээрээ өөрийн эрхгүй нулимс урсаж байгаа юм чинь. Бүр нэг цээжинд хуралдаад байсан юм гарч ирээл би чинь бүр цээжээ дэлдээд цурхирч уйлаад.

Нөгөө цагаачлалын хүмүүс нь бүр өджийгаа юм шиг нэг нэгээрээ ирж уг нь нэг цагийн дараа л Нарита нисхийн байна ш дээ гэж мэгээд.

Өө тэнд чинь би усан далай болгосон.

Би хүнд муу юм хийе гэж боддоггүй. Чадах бүхнээрээ сайн сайхан, буянтай үйлс хийе гэж боддог, хийж ч явдаг. Гэтэл өнөөдөр арай л хатуу авлаа даа.

Үүнийг одоо хувь тавьлан гэхийм уу эсвэл үүрэх ёстой даваа гэж бодхым уу ёстой мэддэггүй ээ.

Хичээлийн ганц дэвтэр ч авч чадаагүй байтал ингээд суудал дээрээ 2 сарын байрны хөлсний мөнгөөр шатлаа.

Одоо дахиад л Инчон дээрээ сандал дээр хонодог байх даа. Хэзээ хийсэн үйлийн үр, гай юм бүү мэд.

Амьдралд өч төчнөөн л саад бэрхшээл тохиож байдаг. За яахав болох биз, бүтэх биз гэж бодоод шүд зуугаад явж байтал өнөөдөр бүр шүдээ зуух байтугай бугларсан юм гарч ирээд, гомдол барагдуулдаг юм байвал сэтгэл уужирмаар, даанч одоо хэндээ ч гомдох билээ дээ.

Маргааш инээх өдөр ирэх байхаа гэж найдья даа.