Аянгын бороо миний нүдээр...

Өчигдөр 3 цаг чилийтэл суун, инээж, баясаж, нулимс цантуулж "Аянгын бороо" уянгын драм үзлээ. Гоё юмаа их гоё...Хэдий урд хөршийн зохиол ч гэлээ хэний ч тойрч гардаггүй тэр л амьдрал, үхтэл үрээ гэсэн эхийн сүүн цагаан бас нандин сэтгэл эрэгтэй хүний уужуу бас өөдгүй ч гэх юмуу тийм нэг хатуу сэтгэл хүний өөрийн хүүхдийн анхы хайр бас амьдралын зугаа тэр бүхнийг харуулсан үнэхээр сайхан драм байсан шүү. Шаахай өмсөж Пин, Чин, Жоу нэрээр овоглосон аавын хүү, ээжийн охин амьдралд алдахгүй гэж алдсан нэг нь шантрахгүй гэж хатуу зүтгэж яваа тэдний шаргуу хүчин, сэтгэлийг харуулсан... Үнэндээ баян, ядуу 2 айлын тухай гарсан ядуу нь мэдээж зарц. Эхлээд хөшигний наана баян л айлын дүр төрхийг хараад суусан. Бүх юм бэлэн ундаа, жүүс, тамхи, эм бас болоогүй хор байгаа тэнд. Нэлээд үзэгдлийн дараа баян айлд зарцлагдах ядуу гэр бүлийн амьдралыг хөшигний наана гарч ирснээр харсан. Ямар уран, тансаг, агуу, сайхан байсан гээч. 3 үзэгдлийн дараа баян айлын дүр төрхийг харах сайхан байгаагүй. Ядуу байна гэдэг ямбагүйн шинж биш яахаа алдчихсан амьдралын дүр биш яг л байгаагаараа яг байгаагаа идэж уусан яг байгаагаа хайрлаж эдэлсэн тэр л амьдрал. Яанаа гэж нойргүйдэх, яасан гэж бодлогошрох, яах вэ гэж гиеүрэх, яачихлаа гэж бэтгэрэх хувь заяа билээ яахын аргагүй тайван, сайхан амьдрал тэнд л байсан. Би 2006 оны 06 сард Бээжин орохдоо замаар хөглөрөх дугуйтай зорчигчдыг хараад гайхаж байсан боловч дараа нь өөрийн орчин тийм гэдгийг мэдээд дассан. Гэтэл мөн оны 11 сард дахин Бээжин ороход яг л тэр замаар яг л нөгөө дугуй унасан ажилчин ангийн хүмүүс хөвөрч л байсан. Яг эхэндээ сэтгэл нэг л эвгүйрч, өрөвдөж байсан боловч дараа нь түүнээс маш олон юмыг ухаарч бодож олсон. Би юу гэж хэлэх гээд байна вэ гэхээр энэ драмнаас ёс заншлын талаас харах юм ч байсан бас амьдралыг нөгөө өнцөгөөр харах ч зүйл байсан. Хүмүүсээ боломж гаргаад энэ жүжгийн үзээрэй гэж.................................................