Бүүвэй ээж

Угийн уяхан хүн чинь улам уяхан болсоон. Ээжийн тухай дуу сонсохоор сад асгаруулчих гээдээ...


Гэнэт өөрөөсөө энэ нөгөө төрсний дараах синдром нь биш байгаа гэж асуугаастай. Бижигхэн улаан жаал орьлоод л гарч ирсэн. Яг тэр агшинд дэлхий зогссон уу яасан бүү мэд.

Энэ бижигхэн хүнд амьдрал бэлэглэж улмаар АЗ бид 2 хорвоо ертөнцтэй таниулж, гарыг нь ганзаганд, хөлийг нь дөрөөнд хүргэж өгнө гэж бодохоор бүр дотроос нэг юм гарч ирчих гээд, бас дотор нэг юм дүрэлзээстэй.

Бид 2 өмнө нь ангайгаал хану үзээл, цахим ертөнцөөр баахан зугаалаад л, гадуур тэнээл, дэлгүүр хэсээд л амьдарч байдаг байж. Одоо бодохоор үгүй ээ мөн завтай байжээ, яаж цаг хугацаа өнгөрч байсан байнаа гэж бодоостой. Хоёулаа яриад инээгээстэй.

Хоёр талд ижий нар минь л баярлаж суугаа байх. Хүү минь, охин минь үр хүүхэдтэй боллоо гэж айл саахалтынхандаа нүүр бардам орж, нүдээ баясгаж, чихээ мялаалгаж ярьж яваа бизээ.

Амьнаасаа амь, ухаанаасаа ухаан, биенээсээ бие төрүүлнэ гэдэг чинь үнэхээр төгс, яруу гайхамшиг юм байна. Энэ гайхамшигийг бүтээгч эхчүүд, эмэгтэйчүүдээ магтан дуулья.

Хүүхэд насны хөл хүнд эмэгтэй, төрсөн хүмүүсийн талаарх дурсамж нь манай суманд байдаг эхчүүдийн байр. Тэнд хөдөөнөөс төрөх дөхсөн эмэгтэйчүүд, төрөөд эмнэлэгээс гарсан эхчүүд байрлаж байдагсан. Их цэвэрхэн, гоё энергитэй байр, бид байн байн цонхон дээр нь очиж зогсдогсон. Бодвол жоохон хүүхэд л харах гэсэн санаа байсан байх. Би харий би харий гээд л сахилгагүйтнэ.

Дараагаар нь 18 нас хүрээд ангийн охидууд эхнээсээ төрж эхэллээ. Хамгийн ихдээ ойрхон бол очиж хэдэн минут саатаж, бэлэг сэлт өгч, цай хоол идэж ууж, ойр зуурын сонин сайхан ярьж байгаад л явдаг байв. Сүүлд нь ах, дүүгийн эхнэрүүд хэд хэд дараалаад төрлөө би гэдэг хүн баяр хүргэж байснаас даавуу ч угааж байсангүй. Нэг л ажилгүй, завгүй хүн байж. Хол ч байж дээ. Аз болоход тэд маань ээж, аавынхээ дэргэд төрж амаржиж, сэтгэл амар байсан байх.

Хүний газар төрж амаржина гэдэг амаргүй байв. Гэхдээ л болно, бүтнэ, эмч эмнэлэг сайхан гээд л гүрийгээд давж гарлаа. АЗ бид 2 төрөх гээд эмнэлэг дээр очоод хүлээн авалт, хяналт гээд баахан дамжлаг шат даваад төрөх өрөө рүү явж байтал манай хяналтын эмч таараад сайн уу та 2 минь, өрөөндөө орж бай, би одоохон очиж чамайг үзнэ гэтэл АЗ таньдаг хүн таарах чинь яасан сайхан юм гээд санаа алдаж билээ.

АЗ ингэж хэлэнгүүт би зүв зүгээр байсан хүн чинь юу билээ гэж бодсон ч орчиндоо хүн бас дасдаг юм байна. Хөөрхий найз хүүхэн минь ирж бүтэн шөнө нойргүй хоносон доо.

Дараагийн бичлэг дээрээ хэрхэн төрсөн тухайгаа яруу дотоор бичиж уншигч хэдэн эрчүүдийгээ айлгий даа.