Гоё гэдэг нь...

Австралиас 2 найз маань ирсэн чинь бөөн баяр, аав ээж ирсэн юм шиг л байна.

 

 

Сүүлд Монголд очихдоо зуны 3 сар жуулчинд явж баахан хөдөөгүүр тэнэсэн. Тэр жуулчингуудын маань 2 нь манай хотод ажилаар ирээд бөөн баяр.

 

Бодоод байсан чинь эртий танил хүмүүстэйгээ уулзаагүй их уджээ. Монголд 7 хоног Говь, хангайгаар хамт аялал хийсэн маань их л дотно санагдаад цаанаа л нэг гоё сайхан байв.

 

Нөгөө 2 чинь бараг буудалдаа буунгуутаа над уруу смс шидээд л хаана уулзах уу юу хийх үү? Та хоёртой уулзах гэж 5 хоногийн өмнө ирсэн гэж намайг уяраагаад л. Тэгсэнээ 4-лээ уулзаад ямар ч зорилгогүй гадуур тэнээл явж байснаа за цангаад байна юм ууя гээл нөгөө 2 чинь бид 2-т авч өгнө гээл яг аав ээж шиг.

 

Баахан Монголын тухай яриад л, бидний гэр бүлийн тухай асуугаад л, одоо яах билээ, тэгвэл яах билээ ингэвэл яах билээ? Та 2 хэзээ манайд ирэх билээ гээд л, яриад л яриад л...

 

Нөгөө хоёрыгоо гэртээ Монгол хоолоор дайлна гээд. Би чинь 3 төрлийн бууз чимхээд, махтай, мах ногоотой, мах будаатай тэгсэн чинь нөгөө 2 чинь махтайг нь түүж идээд бид будаа, ногоотой буузаа идлээ ш дээ.

 

Канад, Австралийн амьдралын өртөг баахан зүйлийг харьцуулж ярилцав. Манай хоёр 4 жилийн өмнө Монголд ямар байдалтай очиж байсан яг хэвээрээ. Нөхөр нь нэг ханцуйгүй жилэтэк, эхнэр нь нэг цүнх үүрээл бид хөдөөгүүр аялсан. Яг өмссөн зүүсэн юмтайгаа хэвээр.

 

Манайд ирчээд газрын зураг дээр хэдүүлээ хаашаа хаашаа явлаа, энд хоносон бил үү, энд баахан уулаар тэнэсэн энд яалаа гээд л би бараг тэнд тийм хоол идсэн гэж хэлчих гээд л аман дээр гарч ирээстэй.

 

Аан тийм аялалын үед ерөөсөө ам цухуйлгахгүй байсан тэгсэн Монголд очоод хамгийн их санаа зовж байсан зүйл нь ус гэнэ шүү. Бүр ундны ус. Ус таарахгүй байх гэж айж байсан л гээд байв. Бодмоор ч юм шиг.

 

Дараа нь уулзахаараа Канадад байхдаа санаа зовж байсан зүйлийг нь асууя даа хэ хэ хэ.